personal Jesus

Θεό-θεό-θεό δε σε λέέένε
Αλλά-αλλά-αλλά τα λόγια σου καίνε
Σωκράτη εσύ σουπερστάααρ…

(Δε βαριέσαι, λεπτομέρειες. Σάματις ο kukuzelis συνηθίζει να γράφει σε ίντερνετ καφέ;)

Ο τίτλος ήταν: Η χαρά (αλλά και η αγωνία) του αυτοκαθορισμού.

Το κείμενο, συνέχιζε έτσι:

Η διαρκής επαφή με διαφορετικές αντιλήψεις ή στάσεις ζωής στα πλαίσια των σύγχρονων ανεκτικών κοινωνιών, δημιουργεί ρωγμές και στην ως τώρα συμπαγή εθνική κουλτούρα. Οι πολίτες δεν αισθάνονται υποχρεωμένοι να επιβεβαιώνουν πάντα ένα ιδεατό μοντέλο συμπεριφοράς κοινής αποδοχής, παίρνοντας αποστάσεις από το εθνικό στερεότυπο.

Το δικαίωμα στην αυτοπραγμάτωση όμως, δεν είναι χωρίς κόστος. Όταν οι αξίες δεν αντλούνται πλέον από τους συνήθεις και παραδεδομένους μηχανισμούς παραγωγής νοήματος όπως η θρησκεία ή η πολιτική ιδεολογία, το άτομο καλείται να συγκροτήσει νέο σύστημα αρχών, χωρίς την επικύρωση ενός θεσμοθετημένου λόγου. Η αγωνία μιας τέτοιας επιλογής δεν είναι αμελητέα.

Προς έναν νέο ανθρωπισμό.

Ως ανθρωπισμός των νέων καιρών, θα μπορούσε να οριστεί το θερμό καλωσόρισμα από την κοινότητα κάθε ανθρώπινης «ιδιαιτερότητας» που δεν απειλεί το σύνολο, η αποδοχή κάθε γνήσιας έκφρασης, η αυτόματη υιοθέτηση κάθε αιτήματος χειραφέτησης. Κατανοώντας βαθιά ότι η μόνη πραγματική απειλή κατά του ανθρώπου είναι ο θάνατος, τότε αυτόματα, σχεδόν ενστικτωδώς, η αποδοχή της διαφορετικότητας, η κατανόηση και η αλληλεγγύη, συγκροτούν τον τύπο, τα χαρακτηριστικά ενός νέου ανθρωπισμού, μιας ηθικής στάσης του ανθρώπου χωρίς άλλη προηγούμενη θεολογική ή φιλοσοφική θεμελίωση.

Το μόνο που μπορούμε πραγματικά να κάνουμε είναι να παρατηρούμε, να πλαταίνουμε και να ανοιγόμαστε στο μέλλον με γενναιοδωρία. Διαρκώς αλληλέγγυοι.

------
Πρόκειται για διασκευή παλιότερου ποστακίου- το παραθέτω μια και το δούλευα γιορτινές μέρες (και δεν πρόκαμα να ψάξω για πανταλόνι). Δεν μπορούσαν οι άνθρωποι να το βάλουν ολόκληρο, σεβαστόν και κατανοητόν. Δούλεψαν και με φωτό, τους ευχαριστούμε πολύ. Μια μικρή σημείωση μόνο: αυτή η ιστορία με τους "αντάρτες" bloggers του ίντερνετ, έκανε, νομίζω, τον κύκλο της. Ξεπεζέψαμε και περάσαμε στα σαλόνια πια. Τα ζά απ' έξω μασουλάνε γαλήνια το σανό τους. Καλή χρονιά και δημιουργική να έχουμε, σύντροφοι. Αμάν αμήν.